paranormaal

Indigokinderen, Kristalkinderen, Nieuwetijdskinderen - en hun ouders

Het valt niet altijd mee om in het kort uit te leggen wat Indigokinderen en Kristalkinderen zijn. Ze worden ook wel nieuwetijdskinderen genoemd. Vaak lees je dat deze kinderen hier op aarde zijn met een "bijzondere opdracht" of met en "Speciale taak". En dat ze meestal heel gevoelig voor indrukken en signalen uit hun omgeving zijn. En bovendien dat ze een bepaalde vorm van wijsheid hebben, ook al zijn ze erg jong. Hoewel dat allemaal heel goed waar kan zijn, is dit niet het belangrijkste waar het om gaat bij jonge kinderen. Want hierdoor zouden ze in een soort uitzonderingspositie terecht zouden kunnen komen. En indigokinderen willen eigenlijk helemaal niet in een uitzonderingspositie geplaatst worden. Het is ook onze ervaring dat dit vaak niet de beste oplosing is voor de problemen die veel ouders, opvoeders en leerkrachten op scholen ervaren.

Hoe zit het nou eigenlijk met die "bijzondere taak" en die "speciale gaven" van Indigo kinderen?

Over die "bijzondere taak" en die "speciale gaven" van Indigokinderen, kan heel veel gezegd worden, maar we willen in ieder geval de volgende punten benadrukken:
1. IEDEREEN hier op aarde heeft een (persoonlijke) "bijzondere taak"; Indigokinderen (Nieuwetijdskinderen) zijn wat dat betreft dus niet uitzonderlijk. Het verschil met anderen kan wel zijn dat ze (als ze wat ouder zijn) bewuster op zoek gaan naar wat hun taak is.
2. De "bijzondere taak" van de meeste mensen komt pas aan de orde in een bepaalde levensfase. Die levensfase breekt niet voor iedereen op dezelfde leeftijd aan. Maar als vuistregel kunnen we stellen dat mensen zelden in die levensfase komen als ze jonger zijn dan 30 jaar. En voor de meeste mensen gaat dat pas spelen gedurende de tweede helft van hun leven. Dat geldt ook voor Indigokinderen! Jonge (Indigo) kinderen moeten gewoon kind kunnen zijn en net zo kunnen spelen als hun vriendjes en vriendinnetjes.
3. De "speciale gaven" hebben te maken met een grote gevoeligheid en een sterke intuïtie. Sommige mensen zullen dat "paranormale gaven" noemen. En ook voor deze gaven geldt dat een bepaalde levenservaring nodig is om deze gaven op een verantwoorde wijze te kunnen toepassen. Daarbij doelen we met name de verantwoordelijkheid die deze gaven met zich meebrengen. Als je door je gaven bepaalde dingen van iemand ziet, zul je in ieder geval goed moeten weten OF je die dingen kunt zeggen maar ook HOE je ze dan eventueel zegt. En dan zul je daarna met de gevolgen moeten omgaan als het om een moeilijke of emotioneel geladen boodschap gaat. Daarbij hoort ook dat je de desbetreffende persoon emotioneel moet kunnen opvangenen eventueel troost bieden. Dat zijn geen dingen die je redelijkerwijs van jonge kinderen kunt vragen. Ons dringend advies is dan ook om bij kinderen deze gaven "met rust te laten", dat wil zeggen deze gaven niet te stimuleren of te bevorderen! Het is bovendien niet de taak van ieder Indigokind om paragnost of medium te worden en zeker niet op een te jonge leeftijd. Als ze jong zijn en op school zitten of studeren en ze moeten opgroeien, dan hebben ze al genoeg aan hun eigen problemen en zitten ze zeker niet te wachten om ook nog eens de problemen van anderen op hun bord te krijgen. Als ze willen kunnen ze op een later tijdstip in hun leven die gaven alsnog verder ontwikkelen en gaan gebruiken.

Zijn Indigokinderen "probleemkinderen"?

Indigo's zijn soms "anders" en "lastig". En soms krijgen ze ten onrechte het stempel ADHD of  autistisch. Maar dat komt niet omdat het Indigokinderen zijn want er is altijd iets anders aan de hand! Indigokinderen zijn geen probleemkinderen, maar Indigokinderen kunnen wel problemen hebben, net als andere kinderen. En net als andere kinderen hebben ze dan echte hulp nodig. Problemen worden zelden uitsluitend veroorzaakt door het feit dat iemand een "Nieuwetijdskind" is. In de meeste gevallen komt dit door een verkeerde wisselwerking met bepaalde personen in de omgeving. Als jouw kind op school bijvoorbeeld "erg druk en onhandelbaar" is, maar je ervaart als ouder dat je kind thuis over het algemeen rustig speelt of in een boek leest, dan weet je ook dat diagnose ADHD in dat geval niet logisch is. In zo'n geval is er vermoedelijk eerder sprake van de eerder genoemde verkeerde wisselwering. Dat is iets wat zeker opgelost moet/kan worden. En wat ook zeker is, is dat het kind zelf bij die oplossing betrokken zal moeten worden.

PRAKTIJK VOORBEELD
Een leerkracht in groep 4 heeft in haar privéleven ernstige relatieproblemen. Ze waakt er uiteraard zorgvuldig voor dat ze die problemen niet in de klas laat merken. Maar Johan, een indigokind, pikt op de een of andere manier toch haar emoties op. Hij reageert hierop door heel erg druk te worden in de klas. Bovendien kan hij zich nauwelijks meer concentreren en is hij af en toe heel boos op klasgenootjes. Goed beschouwd laat Johan precies zien wat de onbewuste en onderdrukte emoties van zijn juf zijn. Het probleem is echter dat niemand een verband legt tussen het gedrag van Johan en de huiselijke problemen van zijn juf. En de juf, die door alle toestanden bij haar thuis al bijna helemaal aan het eind van haar latijn is gekomen, kan het gedrag van Johan helemaal niet meer aan en probeert daarom de ouders van Johan ervan te overtuigen dat hij ADHD heeft. Maar als Johan thuis is, is er niets aan de hand en wijst geen enkel aspect van zijn gedrag op ADHD.
In het bovenstaande praktijkvoorbeeld wordt duidelijk hoe een indigokind kan reageren op de omgeving, waardoor er problemen ontstaan. Het zal duidelijk zijn dat in dit geval Johan niet geholpen zal zijn met ritalin. Maar alleen maar constateren dat hij een Nieuwetijdskind is zal Johan ook niet verder helpen. Kinderen als Johan, die op de een of andere manier problemen ondervinden moeten geholpen worden.
Dit probleem zou opgelost kunnen worden door Johan sterker maken en hem te leren beter bij zijn eigen gevoel te blijven. Want het aanvoelen van de problemen van anderen is een belangrijke gave, waarmee je goed moet leren omgaan. Hij zou ook moeten leren pm op een dusdanige manier met de problemen van anderen om te gaan dat hij er niet zelf door in de problemen komt. Gelukkig pikken kinderen als Johan dit allemaal snel en goed op zodat binnen zeer korte tijd de ergste problemen voorbij kunnen zijn.
Let op! De gemakkelijke weg om deze kinderen te leren om zich door middel van bepaalde visualisatieoefeningen "af te sluiten " voor de omgeving of voor anderen is geen goede oplossing. Want dan leren ze hun gaven te onderdrukken, in plaats van er op een goede manier mee om te gaan, wat zeker weer andere problemen gaat opleveren.

       lees verder ....